ΜΕΓΑΛΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ, Invisible
από τον Τάσο Ντερτιλή
Grandmagazine
Invisible
Grandmagazine
Invisible

Invisible **** Τάσος Ντερτιλής, Grandmagazine.gr
"Ξαναβλέποντας το Invisible μετά από 2 σχεδόν χρόνια, είμαι πλέον βέβαιος ότι πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες Ελληνικές ταινίες της δεκαετίας με μια τε-ρά-στι-α ερμηνεία από τον Γιάννη Στάνκογλου. Καθόλου τυχαία η επιτυχία της σε πλείστα όσα φεστιβάλ ανά την υφήλιο και λογικό το ταξίδι της να συνεχίζεται με αμείωτο ενδιαφέρον."
Invisible ****
Ο εξαιρετικός Γιάννης Στάνκογλου αρνείται να μείνει αόρατος στην Ελλάδα της κρίσης στην βραβευμένη ταινία του Δημήτρη Αθανίτη
Υπόθεση: Ο Άρης είναι ένας μοναχικός 35άρης, χωρισμένος, εργάτης σε ένα εργοστάσιο. Όταν απολύεται χωρίς καμιά προειδοποίηση, χάνει κυριολεκτικά τον κόσμο κάτω από τα πόδια του και αποφασίζει να πάρει εκδίκηση, καθώς νιώθει θύμα μιας ακραίας αδικίας. Όμως ο Άρης δεν είναι μόνος του. Έχει μαζί του και τον εξάχρονο γιο του που του τον άφησε επ’ άοριστον η γυναίκα του. Ένας πατέρας και ένας γιος και οι δύο αόρατοι με το δικό τους τρόπο..
Μονομαχία στο Θριάσιο Πεδίο. Ένα αστικό γουέστερν με επίκεντρο τη βιομηχανική ζώνη του Ασπρόπυργου. Μια ιστορία εμμονής και εκδίκησης για μια απόλυση. Ο Άρης, θα πει κάποιος, ούτε ο πρώτος είναι ούτε ο τελευταίος άνεργος. Όμως είναι κάτι παραπάνω από απολυμένος. Αισθάνεται και είναι αόρατος, ανύπαρκτος. Μόνος στον κόσμο, περιθωριοποιημένος, άφραγκος, χρεωμένος, απελπισμένος, κρατιέται στωικά από την θέση του στο εργοστάσιο. Όταν τη χάνει δεν έχει πλέον λόγο ύπαρξης.
Υπάρχει μια αριστουργηματική σκηνή στην αρχή περίπου που ο Άρης εισβάλλει στο εργοστάσιο απαρατήρητος και πηγαίνει στο μηχάνημα που χειριζόταν και το βάζει μπροστά. Αυτή είναι η θέση του στον κόσμο και την διεκδικεί. Δεν έχει να κάνει ούτε με την κρίση, ούτε με το μισθό. Και όταν τον πετάνε έξω σηκωτό η απελπισία και η αποφασιστικότητα που διαγράφονται ταυτόχρονα στο πρόσωπό του είναι όλη η έκφραση της λούμπεν ύπαρξής του.
Αυτή την τραγική ύπαρξη μεταδίδει συγκλονιστικά ο Γιάννης Στάνκογλου στην κορυφαία στιγμή της κινηματογραφικής του καριέρας. Στο πλευρό του ένας άλλος αόρατος, ένα πανίγλυκο αγοράκι, ένα πλάσμα παρατημένο μόνο στο δικό του κόσμο μέσα στη ντουλάπα καθώς οι γονείς του φιλονικούν για να ξεφορτωθούν το βάρος του. Πόσοι αόρατοι χωράνε σ αυτόν τον κόσμο; Και ποιο θα είναι το τέλος τους;
Ο Δημήτρης Αθανίτης έχει μια πολύχρονη και πλούσια καριέρα στο Ελληνικό σινεμά μακριά από μόδες και ρεύματα. Και στο Invisible δημιουργεί με μεγάλη επιτυχία ένα ασφυκτικό κλίμα απόγνωσης και ζόφου που κάνουν την προσφυγή στη βία ως μόνη ενδεδειγμένη λύση για αυτή την τραγωδία ενός αόρατου ανθρώπου.
Υπέροχα σκηνικά, καταπληκτικό soundtrack, εντυπωσιακή φωτογραφία, αποτελεσματικό μοντάζ και πάνω από όλα ένα εξαίρετο sound design συντελούν στο ατμοσφαιρικό αποτέλεσμα. Θα μπορούσε ίσως κάποιος να πει ότι ο Άρης σαν χαρακτήρας έχει τα σκοτεινά και αδιευκρίνιστα σημεία του ωστόσο η συνοιλκή σύλληψη δικαιώνει αισθητικά τον ήρωα, την ταινία και τον δημιουργό της και βέβαια την οδήγησε σε 6 υποψηφιότητες στα περσινά βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
Έκτοτε η ταινία έχει κάνει ένα μεγάλο γύρο σε διεθνή φεστιβάλ που συνεχίζεται, με πρόσφατη τη βράβευση του Γιάννη Στάνκογλου με το βραβείο ανδρικής ερμηνείας στο Φεστιβάλ της Φλωρεντίας. Ενδεικτικά αναφέρονται: Μεγάλο Βραβείο στη Φιγκέιρα ντα Φοζ, Βραβεία Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Ανδρικού Ρόλου στο Ελληνικό Φεστιβάλ του Λονδίνου (London Greek Film Festival) και συμμετοχή σε πάνω από είκοσι φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο -μέχρι στιγμής.
http://www.grandmagazine.gr/ngine/article/3313/invisible
"Ξαναβλέποντας το Invisible μετά από 2 σχεδόν χρόνια, είμαι πλέον βέβαιος ότι πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες Ελληνικές ταινίες της δεκαετίας με μια τε-ρά-στι-α ερμηνεία από τον Γιάννη Στάνκογλου. Καθόλου τυχαία η επιτυχία της σε πλείστα όσα φεστιβάλ ανά την υφήλιο και λογικό το ταξίδι της να συνεχίζεται με αμείωτο ενδιαφέρον."
Invisible ****
Ο εξαιρετικός Γιάννης Στάνκογλου αρνείται να μείνει αόρατος στην Ελλάδα της κρίσης στην βραβευμένη ταινία του Δημήτρη Αθανίτη
Υπόθεση: Ο Άρης είναι ένας μοναχικός 35άρης, χωρισμένος, εργάτης σε ένα εργοστάσιο. Όταν απολύεται χωρίς καμιά προειδοποίηση, χάνει κυριολεκτικά τον κόσμο κάτω από τα πόδια του και αποφασίζει να πάρει εκδίκηση, καθώς νιώθει θύμα μιας ακραίας αδικίας. Όμως ο Άρης δεν είναι μόνος του. Έχει μαζί του και τον εξάχρονο γιο του που του τον άφησε επ’ άοριστον η γυναίκα του. Ένας πατέρας και ένας γιος και οι δύο αόρατοι με το δικό τους τρόπο..
Μονομαχία στο Θριάσιο Πεδίο. Ένα αστικό γουέστερν με επίκεντρο τη βιομηχανική ζώνη του Ασπρόπυργου. Μια ιστορία εμμονής και εκδίκησης για μια απόλυση. Ο Άρης, θα πει κάποιος, ούτε ο πρώτος είναι ούτε ο τελευταίος άνεργος. Όμως είναι κάτι παραπάνω από απολυμένος. Αισθάνεται και είναι αόρατος, ανύπαρκτος. Μόνος στον κόσμο, περιθωριοποιημένος, άφραγκος, χρεωμένος, απελπισμένος, κρατιέται στωικά από την θέση του στο εργοστάσιο. Όταν τη χάνει δεν έχει πλέον λόγο ύπαρξης.
Υπάρχει μια αριστουργηματική σκηνή στην αρχή περίπου που ο Άρης εισβάλλει στο εργοστάσιο απαρατήρητος και πηγαίνει στο μηχάνημα που χειριζόταν και το βάζει μπροστά. Αυτή είναι η θέση του στον κόσμο και την διεκδικεί. Δεν έχει να κάνει ούτε με την κρίση, ούτε με το μισθό. Και όταν τον πετάνε έξω σηκωτό η απελπισία και η αποφασιστικότητα που διαγράφονται ταυτόχρονα στο πρόσωπό του είναι όλη η έκφραση της λούμπεν ύπαρξής του.
Αυτή την τραγική ύπαρξη μεταδίδει συγκλονιστικά ο Γιάννης Στάνκογλου στην κορυφαία στιγμή της κινηματογραφικής του καριέρας. Στο πλευρό του ένας άλλος αόρατος, ένα πανίγλυκο αγοράκι, ένα πλάσμα παρατημένο μόνο στο δικό του κόσμο μέσα στη ντουλάπα καθώς οι γονείς του φιλονικούν για να ξεφορτωθούν το βάρος του. Πόσοι αόρατοι χωράνε σ αυτόν τον κόσμο; Και ποιο θα είναι το τέλος τους;
Ο Δημήτρης Αθανίτης έχει μια πολύχρονη και πλούσια καριέρα στο Ελληνικό σινεμά μακριά από μόδες και ρεύματα. Και στο Invisible δημιουργεί με μεγάλη επιτυχία ένα ασφυκτικό κλίμα απόγνωσης και ζόφου που κάνουν την προσφυγή στη βία ως μόνη ενδεδειγμένη λύση για αυτή την τραγωδία ενός αόρατου ανθρώπου.
Υπέροχα σκηνικά, καταπληκτικό soundtrack, εντυπωσιακή φωτογραφία, αποτελεσματικό μοντάζ και πάνω από όλα ένα εξαίρετο sound design συντελούν στο ατμοσφαιρικό αποτέλεσμα. Θα μπορούσε ίσως κάποιος να πει ότι ο Άρης σαν χαρακτήρας έχει τα σκοτεινά και αδιευκρίνιστα σημεία του ωστόσο η συνοιλκή σύλληψη δικαιώνει αισθητικά τον ήρωα, την ταινία και τον δημιουργό της και βέβαια την οδήγησε σε 6 υποψηφιότητες στα περσινά βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
Έκτοτε η ταινία έχει κάνει ένα μεγάλο γύρο σε διεθνή φεστιβάλ που συνεχίζεται, με πρόσφατη τη βράβευση του Γιάννη Στάνκογλου με το βραβείο ανδρικής ερμηνείας στο Φεστιβάλ της Φλωρεντίας. Ενδεικτικά αναφέρονται: Μεγάλο Βραβείο στη Φιγκέιρα ντα Φοζ, Βραβεία Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Ανδρικού Ρόλου στο Ελληνικό Φεστιβάλ του Λονδίνου (London Greek Film Festival) και συμμετοχή σε πάνω από είκοσι φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο -μέχρι στιγμής.
http://www.grandmagazine.gr/ngine/article/3313/invisible
INVISIBLE, a Dimitri Athanitis film, trailer from Dimitri Athanitis on Vimeo.